|
Ενώ σε άλλες ελληνικές πόλεις-κράτη όπως η Αθήνα, η Κόρινθος και η Θήβα ήρθαν στο προσκήνιο και στη συνέχεια σβήστηκαν, η Σπάρτη διατήρησε την αυτοκρατορία του σε όλη την αρχαία ελληνική περίοδο και άντεξε την επέκταση των μεγάλων στρατηγών Μακεδόνων της Ελληνιστικής Εποχής.
Η Σπάρτη βρίσκεται στο κέντρο της Λακωνίας στο νότιο τμήμα της Πελοποννήσου. Η Σπάρτη είχε υπάρξει κατά τη διάρκεια της Μυκηναϊκής Εποχής, και αναφέρεται από τον Όμηρο ως μια σημαντική συμμετέχων στον Τρωικό Πόλεμο. Στη διάρκεια της Αρχαϊκής Εποχής στην Ελλάδα, οι Δωριείς μετανάστευσαν στην Πελοπόννησο και ήρθαν να κυριαρχούν στην περιοχή. Από το 800 π.Χ., οι Δωριείς είχαν εδραιωθεί στη Λακωνία και η Σπάρτη ήταν σαφώς δωρικής πόλης. (Βλ. τον χάρτη 1 - 800 π.Χ.)
Η Σπάρτη βρίσκεται στην ενδοχώρα, ως εκ τούτου δεν είχε πολλές ευκαιρίες να συμμετέχουν στο θαλάσσιο εμπόριο ή να δημιουργήσει αποικίες στις ξένες ακτές, όπως πολλές άλλες ελληνικές πόλεις άρχισαν να κάνουν τον 8ο π.Χ. αιώνα. Έτσι αντ αυτού, Η Σπάρτη επέκτεινε την επιρροή της μέσα από τις στρατιωτικές κατακτήσεις των γειτόνων της. Στο πρώτο μισό του 8ου αιώνα π.Χ., η Σπάρτη κατέκτησε τις γειτονικές πόλεις των Αμύκλων και Γερονθρών. (Βλ. τον χάρτη 2 - 750 π.Χ.) Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Πολέμου Μεσσηνιακό, η Σπάρτη κατέκτησε Έλους και Μεσσηνίας. Αυτή τη στιγμή η Σπάρτη υιοθέτησε μια νέα πολιτική έναντι των κατακτημένων λαών. Έγιναν ιδιοκτησία του κράτους, γνωστοί ως «είλωτες». Το αυταρχικό κράτος της Σπάρτης δεν ήταν χωρίς σύγκρουση και αναστάτωση. Οι Μεσσήνιοι επαναστάτησαν συχνά και πολλοί Μεσσήνιοι κατέφυγαν ως πρόσφυγες στην πόλη της Ζάγκλης στη Σικελία, η οποία μετονομάστηκε αργότερα σε Μεσσήνη. Μια άλλη ομάδα που προκάλεσε αναταραχή στην Σπάρτη ήταν οι Παρθενίαι: άνδρες οι οποίοι δεν ήταν γνήσια παιδιά Σπαρτιατών, αλλά ήταν παιδιά ειλώτων και Σπαρτιατισσών. Οι Παρθένιοι στερήθηκαν τα πλήρη δικαιώματα στη Σπάρτη και εξεγέρθηκε, η λύση της Σπάρτης ήταν να τους στείλει μακριά στην Ιταλία, όπου ίδρυσαν την πόλη του Τάραντα. (Βλ. τον χάρτη 3 - 700 π.Χ.)
Κατά την πρώιμη άνοδος της Σπάρτης, ο κύριος ανταγωνιστής της ήταν η πόλη του Άργους στα βορειοανατολικά της Πελοποννήσου. Στις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ., το Άργος συμμαχία με πολλές πόλεις της Βόρειας Πελοποννήσου εναντίον της Σπάρτης. Επίσης, το Άργος υποστήριξε τις είλωτες στη Μεσσηνία, όταν επαναστάτησαν εναντίον της κυριαρχίας της Σπάρτης στο Δεύτερο Μεσσηνιακό Πόλεμο. (Βλ. τον χάρτη 4 - 670 π.Χ.) Η εξέγερση τελικά καταστάλθηκε από τη Σπάρτη. Παρ 'όλα αυτά, οι Σπαρτιάτες άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι η στρατιωτική δύναμη από μόνη της δεν εγγυηθεί την επιβίωσή τους. Σε μεταγενέστερες περιόδους, οι Σπαρτιάτες ήταν τόσο καλός στο διπλωματίας όσο ήταν στον πόλεμο. Σπάρτη δημιούργησε την Πελοποννησιακή Συμμαχία με τις πόλεις-κράτη της Ηλείας, Αρκαδίας, Κορίνθου, και των Μεγάρων. Κατά τη διάρκεια του Ελληνο-Περσικούς πολέμους, η Πελοποννησιακή Συμμαχία , με τη βοήθεια της Αθήνας, ηγήθηκε της αντίστασης κατά των Περσών. (Βλ. τον χάρτη 5 - 505 π.Χ.)
Στον απόηχο των Περσικών Πολέμων, Η Σπάρτη και η Αθήνα κατόρθωσαν να γίνουν οι δύο υπερδυνάμεις του ελληνικού κόσμου και έγιναν εχθρούς στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Η Σπάρτη νίκησε την Αθήνα και παρέμεινε ένα ανεξάρτητο κράτος σε ολόκληρη την Ελληνιστική περίοδο, αλλά τελικά κατακτήθηκε από τη Ρώμη με την υπόλοιπη Ελλάδα το 146 π.Χ..
|
|
